هر چیزی راه حلی دارد
چندی پیش دوست گرانقدری را دیدم که بسیار غمزده و نگران به نظر می رسید.احوالش را پرسیدم گفت :زیاد خوب نیستم موهایم دارد سفید می شود،گفتم:موهایت را رنگ کن.گفت پیشانی و دور چشمم چروک افتاده:گفتم بوتاکس کن.گفت یکی از دندانهای آسیابم را کشیده ام به سختی غذا می خورم،گفتم برو دندان بکار.گفت:مادرم آلزایمر دارد و به زودی می میرد،گفتم :از شنیدنش ناراحت و متاسف شدم اما مرگ روزی سراغ هرکسی می آید و به قول قدیمی ها مرگ حق است،سعی کن درین مدتی که زنده است هرکاری که در توان داری برایش انجام دهی.تا هر وقت از مادرت و مهربانی هایش یاد کردی به یاد بیاوری که تو هم برایش کم نگذاشته ای.
گفت سی و پنج سالم است اما هنوز ازدواج نکرده ام،گفتم اگر کمی به ظاهرت برسی و ازین افسردگی دربیایی شاید بتوانی ازدواج کنی.ازینکه دست روی دست بگذاری که بهتر است.گفت چشمهایم هم ضعیف شده و عینک می زنم گفتم برو عمل لیزیک کن.گفت پول از کجا بیاورم؟ گفتم دستت پر از النگو است از سلامتی و شادی ات که مهمتر نیست.گفت ای بابا با تو هم نمی شود درد دل کرد.
مدتی ازین مکالمه گذشت و دوباره دوستم را ملاقات کردم بسیار سرحال تر بود گفتم کبکت خروس می خواند آیا به توصیه های من عمل کردی.گفت نه چندان اما از وقتی فهمیده ام هر چیزی راه حلی دارد بسیار راحت تر زندگی می کنم. و می گویم ته ته قضیه این است که کمی پول خرج کنم.حالا دیگر شبها راحت تر می خوابم.دستهای مادرم را در دست می گیرم و با خود می اندیشم شاید او بیمار شد تا من بیشتر از وجودش لذت ببرم و قدرش را بیشتر بدانم.
حسین پور
نظرات شما عزیزان:
